طنزززززز

دیروز خود را چگونه گذراندید؟!

دیروز با دو نفر دیگر از دالتون ها به جشنواره خیریه پیام امید رفتیم. در آنجا آزیتا حاجیان و مهراوه شریفی نیا را دیدیم که داشتند از یک غرفه زرشک مرشک(!) می خریدند. قرار بود امین حیایی هم بیاید. اینها را می گویم که هنرمندان خیر جامعه را بشناسید، نه این که خدای نکرده بخواهم پز دیدنشان را بدهم!

ما با مسوول انتخاب موسیقی جشنواره خیلی تفاهم داشتیم و از تمام آهنگ های پخش شده حظ وافر بردیم.

بچه های حامی بلاگ که همه وبلاگ نویس بودند مرا به غرفه شان دعوت کردند و مدتی آنجا نشستم و با شانتال و دوستانش حرف زدم. شنیدم که یک نفر آمد و با دیدن اسامی وبلاگ نویس هایی که به جشنواره آمده بودند، گفت:"اِ... دختر ترشیده هم آمده!..." 
با توجه به این که بلاگرهای عزیز، طبق معمول ترشیجات می فروختند ما پیشنهاد کردیم به عنوان شعار تبلیغاتی بگویند"ترشیجات و دختر ترشیده در غرفه حامی بلاگ!"
بعد یک آقایی آمد یک کاتالوگ تبلیغات لوازم آرایش به من داد که روی جلدش یک شماره تلفن همراه به چشم می خورد که البته به خاطر ارتباط برقرار کردن با نمایندگی شرکت در آنجا نوشته شده بود. بعد از لحظاتی آن آقا کاتالوگ مرا عوض کرد و من اعتراض کردم که بعد از عمری یک نفر به من شماره داده، او هم پس می گیرد اما آن آقا ادعا کرد که شماره خودش را روی کاتالوگ دوم می نویسد!

ما هم برای شرکت در امر خیر و توی رودربایستی قرار دادن خدا به منظور اقدام او برای امرخیر اصلی زندگیمان(!) چند جلد کتاب خریدیم که یکیشان نوشته "ژان لویی فورنیه" بود و "آداب معاشرت برای دختران و پسران جوان"نام داشت و یکی از جمله های توی آن توجهمان را جلب کرد:"هرگز به یک دختر ترشیده نگویید"سلام دختر خانم"، بلکه بگویید"سلام خانم". بگذارید خیال کند که اگر می خواست، می توانست شوهر کند."
ما نفهمیدیم این خارجکی ها چیزی از آداب معاشرت حالیشان نمی شود یا ما هنوز ترشیده نشده ایم که اگر بهمان بگویند سلام دختر خانم، بدمان نمی آید.

بعد رفتیم لازانیا خوردیم و به سوالات یک نظرسنجی جواب دادیم و توی برف ها عکس انداختیم و گل نرگس خریدیم و آمدیم خانه.