عشق های جریمه ـ شعر

اشتباه اول من و تو یک نگاه بود

عشق ما از اولین نگاه اشتباه بود


گر چه باورت نمی شود ولی حقیقتی است

اینکه کلبه ی من از غم تو روبراه بود


می دویدم و میان کوچه جار می زدم

های های گریه بود و اشک و درد و آه بود


گاه گریه می شدیم گاه خنده مثل شوق

این هم از تب همان نگاه گاه گاه بود


جنگ بر سر من و خدا و عشق بود سیب

سیب بی گمان در آن میانه بی گناه بود


هر کجای شب که مثل سایه پرسه می زدیم

ردی از عبورسرد آفتاب و ماه بود


آفتاب من تویی و ماه من بگو چرا

با حضور آفتاب روز من سیاه بود


اهل شکوه نیستم وگرنه آنهمه غروب

بر غریبی من و تو بهترین گواه بود


زیر چتر سایه ی تو خیس گریه می شوم

مثل آن زمان که دل هنوز سربراه بود


هرچه می دوم به انتهای خود نمی رسم

مانده ام کجا ، کجای کار اشتباه بود